ΜΗ ΔΑΓΚΩΣΕΙΣ ΤΟ ΤΥΡΙ...

Αυτό το κύμα που έχει ονομαστεί "αγανακτισμένοι" δείχνει να εξελίσσεται σε παλιρροιακό , αφού φουσκώνει αργά και σταθερά , κερδίζοντας ολοένα και περισσότερο έδαφος.

Το παρήγορο είναι πως μέχρι στιγμής φαίνεται να υπάρχει ενότητα , πέρα από κομματικές , συνδικαλιστικές ή άλλες διαφορές που μπορεί να υπάρχουν μεταξύ των πολιτών που συμμετέχουν.
Ακόμα είμαστε λιγότεροι από αυτούς που κυμματίζουν σημαιάκια στις προεκλογικές εκστρατείες των κομμάτων , αλλά ελπίζω σύντομα να ακούσω για μαζικές αναλλήψεις χρημάτων και παύση πληρωμών προς τις τράπεζες (δόσεις δανείων κ.τ.λ.) και το δημόσιο (εφορία , ΦΠΑ , τέλη κυκλοφορίας, διόδια κ.τ.λ.)

Θα πρέπει όμως να κατανοήσουμε πως κάποια στιγμή θα έρθει η άμπωτη και το κύμμα θα αρχίσει να ξεφουσκώνει (είτε βγούμε νικητές είτε ηττημένοι), αποκαλύπτοντας τις αλλαγές που θα έχει προκαλέσει στο τοπίο.

Σε αυτό το θέμα θα πρέπει να εστιάσουμε την προσοχή μας και να αποφύγουμε τα λάθη στα οποία μπορεί να μας οδηγήσει ο ενθουσιασμός , η απόγνωση , η λήθη και η αφέλεια που χαρακτηρίζουν το λαό στα νεώτερα χρόνια της ιστορίας μας.

Τις τελευταίες ημέρες , κάποιοι από αυτούς που ευθύνονται για την κατάντια της χώρας , έπιασαν πρώτοι το μήνυμα και φροντίζουν με παραπλανητικές μεθόδους να εξασφαλίσουν ένα μερίδιο από τη  βέβαιη αναδιανομή της πίτας που ονομάζεται "διαχείριση του κράτους" , αυτοπαρουσιαζόμενοι ως "συμπαραστάτες-σύμμαχοι" των πολιτών.

Δυστυχώς βλέπω πως αρκετοί πολίτες μέσα στην απόγνωσή τους, ψάχνοντας να πιαστούν από μια οποιαδήποτε σανίδα σωτηρίας, ξέχασαν το φιάσκο του '74 και δαγκώνουν το τυράκι που τους προσφέρουν οι δήθεν επαναστάτες , τύπου Θεοδοράκη , Αλαβάνου κ.τ.λ. (ξεχνώντας το "βιογραφικό" τους) οι οποίοι το μόνο που κάνουν είναι να κερδίσουν τη συμπάθεια του λαού ώστε να τον παραδώσουν στα χέρια της επόμενης γενιάς αδηφάγων πολιτικών , που ήδη περιμένουν ανυπόμονα , με ακονισμένα δόντια, μαχαίρια και πηρούνια, να συνεχίσουν το έργο των παρόντων παλιάτσων.

Ακριβώς δηλαδή ότι έγινε το '74 , όπου οι τότε επαναστάτες , αναμορφωτές και σωτήρες , όπως όλοι διαπιστώσαμε μετατράπηκαν σε εθνικούς προδότες , αμέσως μόλις απέκτησαν εξουσία , είτε ως πολιτικοί είτε ως συνδικαλιστές (την ίδια δουλειά κάνουν όλοι).

Την ίδια τακτική παραπλάνησης  ακολουθεί και η εκκλησία , ελπίζοντας με τα ευχολόγια να ξεχάσουμε την ασύλληπτη-αφορολόγητη περιουσία της , τον παράνομο πλουτισμό , την εμπλοκή σε κάθε είδους σκάνδαλο και τις συνεχείς προδοσίες εις βάρος του έθνους μας ( που αποκρύπτουν τα λογοκριμένα βιβλία ιστορίας που διαβάζουμε).

Κινδυνεύουμε να οδηγηθούμε σε μια νέα μεταπολίτευση , η οποία θα συνεχίσει το έργο της παρούσας με νέα πρόσωπα , ήδη προκαθορισμένα από τα ξένα κέντρα εξουσίας.

Κινδυνεύουμε να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις , ώστε σε 40 χρόνια από σήμερα οι επόμενες γενιές να μας κατηγορούν για ένα νέο φιάσκο μεταπολιτευτικού μεσαίωνα.

Δεν ξεχνώ το πολιτικό παρελθόν (μακρινό ή κοντινό) των δήθεν σωτήρων.

Δεν ξεχνώ τη λάθος κρίση της γενιάς του '74 που παρέδωσε τη χώρα στους αλήτες.

Δεν αγωνίζομαι απλά για να αλλάξουν τα ονόματα των ποιμένων του κοπαδιού.