Καλώς ήρθες ξένε στον τόπο μου.
Το παρόν ιστολόγιο δεν ανήκει στα "ιστολόγια ενημέρωσης" , οπότε δεν μπορεί με οποιονδήποτε τρόπο να θεωρηθεί Μ.Μ.Ε. , ενώ δεν έχει ως στόχο να επηρρεάσει την κοινή γνώμη.

Είναι τόπος έκφρασης προσωπικών ιδεών και πεποιθήσεων και δεν φιλοξενεί ειδήσεις , θέματα ή άρθρα που έρχονται σε αντίθεση με τις απόψεις μου (ή απλά με αφήνουν αδιάφορο).
Σε αντίθεση με άλλα ιστολόγια , οι απόψεις που εκφράζονται εδώ είναι αυστηρά προσωπικές και τα γεγονότα παρουσιάζονται "φιλτραρισμένα" και μονόπλευρα , όπως τα αντιλαμβάνομαι εγώ , από τη δική μου οπτική γωνία , οπότε δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να θεωρούνται "δεδομένα"...

6/11/11

σιωπή...


Σιωπή! Κανείς δεν πρέπει να μάθει:
1) Η Ισλανδία , αμέσως μετά την άρνηση του λαού να υπογράψει συμβόλαιο με το Δ.Ν.Τ. , αμέσως μετά τη δίκη και φυλάκιση των πολιτικών που οδήγησαν τη χώρα σε δυσμενή οικονομική κατάσταση , εξαφανίστηκε , σβήστηκε από το χάρτη των Μ.Μ.Ε.
Είναι σαν να μην υπάρχει πλέον χώρα με το όνομα ΙΣΛΑΝΔΙΑ , σαν να μην υπάρχουν ΙΣΛΑΝΔΟΙ , σαν όλα αυτά να συνέβησαν σε κάποιο όνειρο...
Η ανάκαμψη της ισλανδικής οικονομίας είναι θεαματική μετά την επιβλητική αντίσταση του λαού της, ο οποίος με δημοψήφισμα συνέτριψε την ψοφοδεή πολιτική της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης που είχε υποκύψει στους ξένους δανειστές και την εξανάγκασε να μην πληρώσει στους ξένους καταθέτες τις οφειλές των ιδιωτικών ισλανδικών τραπεζών, αφήνοντας τες να χρεοκοπήσουν.
Η Ισλανδία, η οποία δεν ανήκει στην ευρωζώνη, αντιμετώπισε τη ....
χρεοκοπία της χώρας με μια συνολική πολιτική.
Πρώτον, υποτίμησε το εθνικό νόμισμα, την ισλανδική κορώνα, και επέβαλε ελέγχους και περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων. Αρχικά η κορώνα υποτιμήθηκε έναντι του δολαρίου κατά 50%, αλλά ήδη η υποτίμηση έχει περιοριστεί στο 30% και συρρικνώνεται. Η χαμηλότερη ισοτιμία της κορώνας οδηγεί αμέσως στην αύξηση των εξαγωγών και στη μείωση των εισαγωγών, αντικαθιστώντας ένα τμήμα τους με τοπικά προϊόντα, με αποτέλεσμα το εμπορικό ισοζύγιο της Ισλανδίας να παρουσιάζει ήδη πλεόνασμα από ελλειμματικό που ήταν.
Το ΑΕΠ της χώρας αυξήθηκε κατά 1,2% το τρίτο τρίμηνο του 2010. Ο πληθωρισμός, ο οποίος είχε εκτιναχθεί στο 18,6%, έπεσε ήδη κοντά στο 2,5%, που είναι ο στόχος της ισλανδικής κεντρικής τράπεζας. Το έλλειμμα του προϋπολογισμού θα είναι 6,3% φέτος, και ταχύτατα, ίσως και μέσα στο 2011, θα οδηγηθεί σε πλεόνασμα. Το δημόσιο χρέος, το οποίο έχει εκτιναχθεί στο 115% του ΑΕΠ, θα μειωθεί σταδιακά στο 80% του ΑΕΠ μέχρι το 2015.
Το δεύτερο μέτρο που πήραν οι Ισλανδοί ήταν ότι άφησαν τις ιδιωτικές τράπεζες να χρεοκοπήσουν. Κατόπιν τις εθνικοποίησαν, αλλά υπό τους εξής όρους:
Πρώτον, οι εθνικοποιημένες τράπεζες αναγνώρισαν όλες τις καταθέσεις των Ισλανδών πολιτών ώστε κανένας Ισλανδός να μη χάσει ούτε μία κορώνα από τις καταθέσεις του.
Δεύτερον, τα δάνεια που είχαν πάρει οι Ισλανδοί μεταφέρθηκαν στις εθνικοποιημένες τράπεζες, αλλά επειδή το νόμισμα είχε υποτιμηθεί, μειώθηκε και το ονομαστικό ύψος των δανείων, πέρα από τις σοβαρές άλλες διευκολύνσεις αποπληρωμής που έκανε το κράτος στους Ισλανδούς οφειλέτες για να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες που προκάλεσε η κρίση, ιδίως τον πρώτο καιρό (πάγωμα της πληρωμής δόσεων για μήνες κ.λπ.).
Τρίτον, οι εθνικοποιημένες τράπεζες δεν αναγνώρισαν καμιά υποχρέωση των ιδιωτικών χρεοκοπημένων τραπεζών σε χώρες του εξωτερικού. Ετσι οι Ισλανδοί φορολογούμενοι φορτώθηκαν τα βάρη διάσωσης των καταθέσεων των δικών τους και των συμπατριωτών τους, ενώ φόρτωσαν στους ξένους επενδυτές και καταθέτες τον λογαριασμό των συναλλαγών τους με τις ιδιωτικές ισλανδικές τράπεζες που χρεοκόπησαν. Απολύτως σωστό.

2)Αυξάνεται καθημερινά στην Ελλάδα ο αριθμός των ανθρώπων που "επισκέπτονται" τις λαϊκές αγορές αφού κλείσουν , για να μαζέψουν ό,τι σάπιο απούλητο έχει περισσέψει από τους πάγκους , καθώς επίσης και οι "ανασκαφές" σε κάδους απορριμάτων για ανεύρεση φαγώσιμων σκουπιδιών , ενώ τεράστια είναι η αύξηση που παρατηρείται στις ουρές που σχηματίζονται στα συσσίτια για ένα πιάτο φαΐ.Μιλάμε για ανθρώπους κι όχι για αριθμούς ή ποσοστά , οι οποίοι δεν είναι πλέον μετανάστες , αλλά Έλληνες , πρώην μεσοαστοί...

3)Σχεδόν όλα τα χρήματα που δόθηκαν από το Δ.Ν.Τ. στην Ελλάδα , έχουν χαριστεί στις τράπεζες (περίπου 120δισεκατομμυριάκια...) με εγγύηση Ελληνικού Δημοσίου , δηλαδή θα αποπληρωθούν (με τους σχετικούς τόκους...) από τον Έλληνα φορολογούμενο ή από την εκποίηση Δημόσιας περιουσίας. Το μερίδιο του λέοντος βέβαια λαμβάνει η ...αγαπημένη όλων Εθνική Τράπεζα Ελλάδος (θα μπορούσε κάλλιστα να ονομάζεται Εθνική Τράπεζα Εκκλησίας) στην οποία μεγαλομέτοχος είναι η Εκκλησία , η οποία βέβαια μοιράζει και μερικά ψίχουλα σε συσσίτια και ...φιλανθρωπικά έργα σε αυτούς που αποπληρώνουν τα δάνειά της και πληρώνουν τα έξοδά της και τους μισθούς των κληρικών της (δηλαδή στους Έλληνες φορολογούμενους...)

4)Δεν έχει υπάρξει η παραμικρή καθυστέρηση ή υπόνοια αδυναμίας πληρωμής των χρημάτων των βουλευτών και των κομμάτων , των δικαστικών και των παπάδων. Οι τελευταίοι πληρώνονται από το Υπουργείο Παιδείας Κ-Α-Ν-Ο-Ν-Ι-Κ-Ο-Τ-Α-Τ-Α τη στιγμή που τα σχολεία δεν έχουν βιβλία , δασκάλους , γραφική ύλη , καθαριστικά και πετρέλαιο θέρμανσης.

5)Οι λαθρομετανάστες που βρίσκονται στη χώρα , απολαμβάνουν χωρίς να εργάζονται ένα σκασμό δικαιώματα , που πολύ θα ήθελαν να έχουν και οι ...αυτόχθονες ιθαγενείς αυτού του έθνους. 'Ενα σωρό επιδόματα , πλήρης ιατροφαρμακευτική περίθαλψη κ.τ.λ.-κ.τ.λ.

6)Σχεδόν όλοι οι Έλληνες βρίζουν τον Παπανδρέου προσωπικά ή το ΠΑΣΟΚ συγκεκριμένα , θεωρώντας πως αν φύγει το ΠΑΣΟΚ από την κυβέρνηση ή παραιτηθεί το γιωργάκι , όλα θα πάνε μια χαρά , όπως ακριβώς σκέφτονταν για τη ΝΔ και το χοντρό παιδί! Ξεχνούν δηλαδή πως όλα αυτά τα χρόνια της μεταπολίτευσης , ο λαός υπομένει έναν ομαδικό βιασμό , όπου συμμετέχουν ΟΛΟΙ οι πολιτικοί , ΟΛΑ τα κόμματα , ΟΛΕΣ οι τράπεζες , ΟΛΕΣ οι συνδικαλιστικές παρατάξεις και φυσικά και η Εκκλησία.  Άλλοι κρατούν το θύμα ακίνητο κι άλλοι το βιάζουν , εκ περιτροπής.Κάθε φορά που γίνονται εκλογές , απλά επιλέγεις ποιος θα σε κρατάει και ποιος θα σε πηδάει...
Και πως είναι ποτέ δυνατόν να θεωρείς καλύτερο αυτόν που σε κρατάει ακίνητο από αυτόν που σε βιάζει;
Μα φυσικά με τη βοήθεια των ΔΗΜΟΣΙΟΚΑΦΡΩΝ.

7)Η τηλεόραση:
Μην ξεγελιέσαι λέγοντας ότι μπορώ να αλλάξω κανάλι. Η εξουσία που σου δίνει το τηλεκοντρόλ είναι ψεύτικη γιατί πάλι τα ίδια θα δεις και θα ....ακούσεις.Ποτέ δεν υπήρξε τόση μονοφωνία , όση με τα πολλά κανάλια. Αλήθεια έχετε προσέξει ότι σχεδόν όλα τα κανάλια βάζουν ταυτόχρονα τις διαφημίσεις; Ή την ομοφωνία απόψεων στις ειδήσεις; Μέχρι και η σειρά τους ελάχιστα διαφοροποιείται από κανάλι σε κανάλι...

Ειδικά η διαφήμιση είναι απλά ένας τρόπος για να μας δημιουργεί επιθυμίες που δεν είχαμε, δεν χρειαζόμασταν και από την στιγμή που θα τις αποδεχθήκαμε (θα δούμε κάποιους τρόπους παρακάτω) πλέον δεν μπορούμε να κάνουμε χωρίς αυτές. Ας δούμε κάποια παραδείγματα για το πως λειτουργεί η διαφήμιση (που αν και δεν είναι το άμεσο θέμα μας αποτελεί μεγάλο μέρος του, αφού υπάρχει όχι μόνο μέσα στα στενά όρια του διαφημιστικού χρόνου αλλά και μέσα σε ταινίες, ειδήσεις κ.α.)
Παράδειγμα 1ο. Το φαγητό: Όλες οι διαφημίσεις για το φαγητό μιλάνε για επεξεργασμένο - μεταποιημένο φαγητό. Δεν υπάρχει διαφήμιση για ωμά προϊόντα, λαχανικά ή κρέας για παράδειγμα. Γιατί; Γιατί απλούστατα ο πεινασμένος τα γνωρίζει, όπως γνωρίζει και τον τόπο που θα τα βρει. Είναι το επεξεργασμένο που πρέπει να γίνει γνωστό, για τις "ευεργετικές" του ιδιότητες...
Παράδειγμα 2ο. Η καθαριότητα: Για χιλιετηρίδες οι άνθρωποι καθαρίζανε με νερό και σαπούνι. Πρέπει όμως να μας πουλήσουν τα προϊόντα τους. Και πως το κάνουνε; Πουλάνε λευκότητα, ή αφθαρσία, ή άρωμα, ή απαλότητα ή τέλος ονομασία (εμπιστοσύνη στη μάρκα).

Όλο το "επικοινωνιακό" τρικ βασίζεται λοιπόν στο να προωθηθεί κάποιος συγκεκριμένος τρόπος ζωής. Και ο τρόπος που επιτυγχάνεται είναι πολύ απλός. Ακόμα και όταν γνωρίζουμε ότι αυτό που βλέπουμε, ειδικά στην εποχή μας, μπορεί να "παραχαραχτεί" με άπειρους τρόπους συνεχίζουμε να το πιστεύουμε, αφού αυτό που βλέπουμε με τα μάτια μας, πρέπει να είναι αληθινό

Κάποιος βέβαια μπορεί να προβάλει το επιχείρημα: "μα εγώ είμαι κριτικός τηλεθεατής". Λοιπόν δεν νομίζω ότι υπάρχει τέτοιο πράγμα. Και θα σας εξηγήσω γιατί. Παρακολουθούμε εικόνες και ήχους με υπερβολική ταχύτητα. Αυτό απαιτεί τεράστια συγκέντρωση και από μόνο του μειώνει την κριτική ικανότητα. Είπαμε και προηγουμένως ότι δεν έχουμε εξουσία πάνω στις εικόνες τις οποίες πρέπει να παρ-ακολουθήσουμε. Η σκέψη είναι εμπόδιο σ' αυτήν την προσπάθεια. Προσθέστε τώρα το γεγονός ότι συνήθως βλέπουμε τηλεόραση το απόγευμα που είμαστε φυσιολογικά περισσότερο κουρασμένοι αλλά κυρίως και λόγω δουλειάς. Και ας μην ξεχνάμε το γεγονός ότι πλέον οι γενιές μεγαλώνουν με την τηλεόραση, κάτι που τουλάχιστον οι μεγαλύτεροι από εμάς απέφυγαν κατά την διάρκεια της τρυφερής ηλικίας. Θέλουμε να κρατήσουμε την επαφή με την ροή των εικόνων - "γεγονότων" και δεν θέλουμε να σπάσει η συνέχεια μη τυχόν και χάσουμε το νόημα. Έτσι αυτο-εκπαιδευόμαστε στο να μην αντιδράμε στην πληροφορία. Αργότερα βέβαια αντιδράμε αφού η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων λειτουργεί με την μνήμη αλλά συνήθως δεν γνωρίζουμε γιατί ακριβώς αντιδράμε.

Εδώ θα πρέπει να προσθέσουμε και έναν άλλο εξίσου σημαντικό λόγο της μείωσης της κριτικής ικανότητας. Είναι ότι εξαρχής αναγνωρίζουμε την τηλεόραση σαν ένα μέσο χαλάρωσης, ένα μέσο διασκέδασης. Και η διασκέδαση είναι κάτι απαραίτητο όταν δεν είσαι ευτυχισμένος μας θυμίζει ο Πασκάλ. Όλη η τηλεόραση είναι διασκέδαση ακόμα και οι ειδήσεις ή ακόμα και ο τελευταίος πόλεμος που μεταδόθηκε τηλεοπτικά. Ξέρω είναι φρικτό να λες κάτι τέτοιο, αλλά γιατί τόσος κόσμος έβλεπε καθημερινά; Για να νιώσει καλύτερα, για να αποσπάσει την προσοχή από τον εαυτό του, για να ξεχαστεί. Είναι βασική ιδιότητα της τηλεόρασης να αποσπά την προσοχή σου από αυτό που ήδη αισθάνεσαι...


 Ο Roger Waters (ex Pink Floyd) στο "Amused to Death" τίτλος που προήλθε από το βιβλίο του Neil Postman, Amused Ourselves to Death , περιγράφει σε συνέντευξη του την ιδέα πίσω από τον τίτλο:

"Και σε ένα σημείο είχα αυτή τη μάλλον καταθλιπτική εικόνα ενός εξωγήινου που βλέποντας το θάνατο αυτού του πλανήτη ήρθε να εξερευνήσει τα αίτια και βρήκε τους σκελετούς μας γύρω από τις τηλεοράσεις μας. Προσπαθώντας να εξηγήσει γιατί το τέλος μας ήρθε πριν την ώρα του κατέληξε στο συμπέρασμα ότι διασκεδάσαμε τους εαυτούς μας μέχρι θανάτου."  
Ο Jerrie Mander λέει στο βιβλίο του "Τέσσερα επιχειρήματα για την κατάργηση της τηλεόρασης":

"Εξάλλου η τηλεόραση δεν ξεκουράζει, ούτε διεγείρει. Αναστέλλει την ικανότητα σου να σκέφτεσαι, αλλά δεν οδηγεί στην ελευθερία του μυαλού, στην ξεκούραση ή στην ανανέωση. Οδηγεί σε ένα πιο εξαντλημένο μυαλό. Μπορεί να σταματά τα προηγούμενα έμμονα πρότυπα σκέψης, αλλά δεν πάει παραπέρα."  
Έτσι λοιπόν μειώνοντας την κριτική μας ικανότητα, κυριολεκτικά μας κρατά ναρκωμένους, υπνωτισμένους κάνοντας μας απαθείς και ηλίθιους. Είναι το πιο δυνατό ναρκωτικό και όποιος δεν το πιστεύει ας προσπαθήσει να πάρει την τηλεόραση από κάποιον εθισμένο...

Επίσης μας στερεί την φαντασία. Η φαντασία μας, το πολυτιμότερο εργαλείο, για να αυτοσχεδιάζουμε και να ξεπερνούμε καταστάσεις με λίγα λόγια για να δημιουργούμε, εκφυλίζεται. Γίνεται φαντασίωση. Όχι ότι η φαντασίωση είναι κάτι κατ' ανάγκη κακό. Διαβάζοντας ένα βιβλίο για παράδειγμα, πάλι φαντασιώνουμε κάποια σκηνή. Αλλά εκεί έχεις την ελευθερία να την δημιουργήσεις εσύ. Αλλά η φαντασίωση προερχόμενη από εικόνες είναι κοινή για όλους, είναι ένα είδος μαζικής ύπνωσης. Μιμούμενοι την εικόνα φανταζόμαστε τον εαυτό μας στο τελευταίο μοντέλο ενός αμαξιού παίρνοντας μια δύσκολη στροφή με μεγάλη ασφάλεια...το ίδιο πράγμα ΟΛΟΙ ΜΑΣ!

Αλλά μας κλέβει και χρόνο, ποιοτικό χρόνο που θα περνούσαμε με συνανθρώπους μας, γνωστούς, συγγενείς ή φίλους.
Άφησα τελευταία τα διάφορα κουτσομπολιά, ριάλιτι αλλά και τις ειδήσεις γιατί είναι ένα τρανταχτό παράδειγμα για το πως η τηλεόραση παραμορφώνει την πραγματικότητα. ΔΕΝ είναι αυτή η πραγματικότητα που σου παρουσιάζουν τέτοια χαμηλής ποιότητας προγράμματα, με χαμηλής ποιότητας παρουσιαστές και χαμηλής ποιότητας συμμετέχοντες. Είναι μια ψευδαίσθηση της πραγματικότητας.
Για τις ειδήσεις ειδικά, ο φόβος μαζί την επιθυμία είναι μέσα  χειραγώγησης των μαζών. Η θεοποίηση της ελεύθερης αγοράς και ο φόβος κατάρρευσης της κυριαρχεί σήμερα στις ειδήσεις.  Πάλι από την συνέντευξη του R. Waters: 
"Η τηλεόραση, όταν γίνεται εμπορική και βασισμένη στο χρέος, τείνει να ευτελίζει και να αποκτηνώνει τις ζωές μας. (...) είναι ένα εργαλείο υποτελούς προσκόλλησης μας στην κατεστημένη φιλοσοφία ότι η ελεύθερη αγορά είναι ο Θεός και ότι όλοι θα πρέπει να την προσκυνάμε, είναι ένα πολύ επικίνδυνο μέσο."
Και κάτι ακόμα: το πρόγραμμα της τηλεόρασης. 
Σκεφτείτε: η λέξη "πρόγραμμα" έχει κοινή ρίζα με την λέξη "προγραμματίζω". Το μυαλό, που ούτως ή άλλως ποτέ δεν αφήνουμε να αδειάσει, μέσω της τηλεόρασης γεμίζει. Αλλά το χειρότερο είναι ότι γεμίζει με ιδέες και εικόνες που είναι εμμονές κάποιου άλλου. Μην ξεχνάς: 
Το σαλόνι σου είναι το εργοστάσιο. Το προϊόν που κατασκευάζεται είσαι ΕΣΥ!

ΣΙΩΠΗ , ΜΗΝ ΞΥΠΝΗΣΟΥΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...">