είναι γνωστό πλέον , πως από τη στιγμή που η τηλεόραση κατάφερε να μπει μέσα σε κάθε σπίτι , το καπιταλιστικό σύστημα είχε βρει το πιο κατάλληλο μέσο για να διαμορφώσει και να ελέγχει την «κοινή γνώμη». Έτσι , εμφανίστηκαν τα ιδιωτικά κανάλια , τα οποία εκμεταλλευόμενα την τεράστια επιρροή που ασκούν και με την οικονομική αρωγή των διαφημιστικών εταιρειών , γιγαντώθηκαν ταχύτατα. Είναι εμφανές με τον καιρό ότι πολιτική και ιδιωτικά κανάλια πορεύονται χέρι-χέρι , εξυπηρετώντας τον ίδιο σκοπό , που είναι η εύρυθμη λειτουργία του συστήματος (ή όπως οι ίδιοι προτιμούν να ονομάζουν «εύρυθμη λειτουργία της δημοκρατίας»). Αυτό επιτυγχάνεται , παραβιάζοντας το Άρθρο 1 παράγραφος Γ των αρχών δεοντολογίας της δημοσιογραφίας , μπερδεύοντας την είδηση με το σχόλιο.
Έτσι ,το σχόλιο του δημοσιογράφου , προδιαθέτει τον τηλεθεατή απέναντι στην είδηση, ο οποίος αδυνατεί τελικά να διακρίνει την ΟΥΣΙΑ της είδησης. Ταυτόχρονα , εκμεταλλευόμενα κάθε ευκαιρία όπως: φυσικές καταστροφές , σκάνδαλα , κατάχρηση εξουσίας , αδικία , ατιμωρησία , εγκληματικότητα , «επιτίθενται» στα κόμματα εξουσίας , τονίζοντας μια δήθεν «ανυπαρξία κράτους» , επιδιώκοντας να δημιουργήσουν αισθήματα ανασφάλειας και τρόμου στον πολίτη-τηλεθεατή-αναγνώστη. Έτσι αργά αλλά σταθερά , ταυτίζεται στη συνείδηση του πολίτη , η αναγκαιότητα για ασφάλεια και δικαιοσύνη , με την αναγκαιότητα ΥΠΑΡΞΗΣ ΚΡΑΤΟΥΣ. Ελέγχοντας μ’ αυτό τον τρόπο τη σκέψη του πολίτη-ψηφοφόρου , τον καθιστούν σταδιακά έρμαιο του συστήματος , το οποίο απαξιώνοντας εσκεμμένα την όποια δράση επιχειρείται από μερίδα των πολιτών , πετυχαίνει να δημιουργεί αδρανείς , απαθείς και εγωκεντρικούς ανθρώπους , εξαφανίζοντας μέσα τους την επιθυμία να ασχοληθούν με τα κοινά του τόπου τους , την ίδια στιγμή που μέσα από προσεκτική προεπιλογή «δικών» του ατόμων , και με το πρόσχημα της δημοκρατίας και τη διενέργεια πανελλαδικών εκλογών , αφήνει στον πολίτη απλά μια ψευδαίσθηση ότι όντως συμμετέχει ενεργά στη διακυβέρνηση του τόπου , απλά με μια ψήφο , ενώ στην πραγματικότητα , όποιον και να επιλέξει να ψηφίσει , το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο , αφού όλοι οι υποψήφιοι είναι επιλεγμένοι να υπηρετούν το σύστημα , το οποίο συνεχίζει έτσι να λειτουργεί απρόσκοπτα. Και οι άνθρωποι αδυνατούν να συνειδητοποιήσουν τους παράλογους κανόνες , οι οποίοι έχουν τεθεί στη ζωή τους. Κανόνες , οι οποίοι κατασκευάζονται από άλλους , χωρίς ποτέ να μας ρωτήσουν , που μας υποχρεώνουν να ζούμε ελεγχόμενα και κάτω από αυτούς που τους έφτιαξαν. Κανόνες , οι οποίοι δεν έχουν ισχύ σε αυτούς που τους κατασκευάζουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου