τέλος εποχής...

Στον επάνω θάλαμο της κλεψύδρας δεν έχουν μείνει , παρά ελάχιστοι κόκκοι άμμου.
Κάθε κόκκος τόσο μοναδικός και πολύτιμος όσο η ίδια η ζωή , αφού επάνω σε κάθε κόκκο είναι γραμμένη και μια λέξη.
Άλλος γράφει "ελευθερία λόγου" , άλλος "ελευθερία σκέψης" , άλλος "κριτική σκέψη" , άλλος "υπερηφάνεια" άλλος "ευτυχία" , 'αλλος "δημοκρατία" , άλλος "παρόν" , άλλος "μέλλον" , άλλος "αξιοκρατία" , άλλος "ειρήνη" , άλλος "αγάπη" , άλλος "εδαφική ακεραιότητα" , άλλος "εθνική ανεξαρτησία" , άλλος "ατομικότητα" , άλλος "αυτοεκτίμηση" , άλλος "ιστορία" , άλλος "δικαιοσύνη" , άλλος "αλήθεια" κ.τ.λ.
Κάθε κόκκος που περνάει από τη στενή δίοδο και καταλήγει στον πυθμένα της κλεψύδρας , αντικαθίσταται με σωματίδια αέρα , ζωτικής επίσης σημασίας για τους υπόλοιπους κόκκους.
Ο αέρας όμως στο εσωτερικό της κλεψύδρας είναι συγκεκριμένος , περιορισμένος , ελεγχόμενος , μολυσμένος με ιούς.

Κάθε σωματίδιο αέρα κουβαλάει πάνω του και έναν διαφορετικό ιό.
Αλλού υπάρχει ο ιός της προπαγάνδας , αλλού της παραπληροφόρησης , του ψέμματος , της καταπίεσης , της κατανάλωσης , της υπακοής , της θρησκείας , της αδικίας , του πανικού , της μιζέριας , της δυστυχίας , της βίας , του χρήματος , της τυρρανίας , του ρατσισμού , της λογοκρισίας , του ωχαδερφισμού , της αδράνειας κ.τ.λ.
Όταν ο επάνω θάλαμος της κλεψύδρας γεμίσει με αέρα , αυτή αναποδογυρίζει αυτόματα.
Και τότε κάτι μαγικό συμβαίνει:
Μετά τη σύντομη αλλά έντονη αναταραχή που επικρατεί στο εσωτερικό της , ξαφνικά οι κόκκοι άμμου βρίσκονται πάλι επάνω , σε πλήρη απαρτία.
Και αρχίζει η αργή αλλά σταθερή επαναλλαμβανόμενη αποστράγγιση της άμμου και αντικατάστασή της με το μολυσμένο αέρα , όπως συμβαίνει εδώ και αιώνες.
Αυτή τη φορά όμως κάτι έχει αλλάξει.
Είμαστε αρκετοί εμείς που έχουμε μαζευτεί γύρω από το στενό αυτό πέρασμα , παρατηρούμε και καταγράφουμε τους τελευταίους κόκκους που κυλούν προς τα κάτω.
Αυτή τη φορά είναι στο χέρι μας , για πρώτη φορά στην ιστορία , όταν οι τελευταίοι κόκκοι άμμου περάσουν από το στενό πέρασμα , να το σφραγίσουμε!
Κι όταν η κλεψύδρα αυτόματα γυρίσει ανάποδα , να πατήσουμε πάνω στη στέρεη άμμο , να φτάσουμε στην κορυφή και να ανοίξουμε τρύπα για να αναπνεύσουμε φρέσκο αέρα , αμόλυντο .
Να πάρουμε δύναμη και θάρρος να ανεβούμε και να στερεώσουμε με γνώση και σοφία
το γυάλινο θάλαμο στη βάση , ώστε να μη γυρίσει ποτέ ξανά , αφήνοντας εγκλωβισμένους τους ιούς στον πυθμένα.
Η στιγμή πλησιάζει και θα πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση , ο καθένας από το πόστο του.
Ο καθένας στις επάλξεις που διάλεξε να πολεμήσει τους δικούς του δαίμονες.
Ο καθένας για τους δικούς του λόγους.